τρυτοδόκη

ἡ, Α

(κατά το λεξ. Σούδα) η θήκη τής πλάστιγγας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *τρυτανο-δόκη (< τρυτάνη «ζυγός» + -δόκη < δέχομαι) με συλλαβική ανομοίωση].